Rozwiązywanie niezdefiniowanych ESLint „HTMLElement” i „customElements” w projektach JavaScript (innych niż TypeScript)

Zrozumienie błędów ESLint w komponentach internetowych JavaScript

Podczas pracy z komponentami internetowymi w języku JavaScript możesz napotkać błędy ESLint, takie jak „Element HTML nie jest zdefiniowany” Lub „nie zdefiniowano elementów niestandardowych”. Problemy te zazwyczaj wynikają z egzekwowania reguł ESLint, ale mogą być mylące, szczególnie gdy wydają się dotyczyć kodu, który działa poprawnie w przeglądarce. Błędy te nie są związane z TypeScriptem, jednak niektóre rozwiązania skupiają się na konfiguracjach specyficznych dla TypeScriptu.

W projektach opartych wyłącznie na JavaScript, szczególnie tych, które nie wykorzystują TypeScriptu, programiści mogą mieć trudności ze znalezieniem odpowiednich poprawek takich problemów. Domyślna konfiguracja ESLint zakłada globalną dostępność określonych obiektów lub frameworków. W rezultacie proste zadania, takie jak tworzenie komponentów internetowych lub korzystanie ze struktur testowych, takich jak apartament I test może wywołać niepotrzebne błędy ESLint.

Problem pojawia się, ponieważ ESLint nie rozpoznaje niektórych funkcji, np Element HTML Lub elementy niestandardowe, są dostępne w przeglądarce, ale nie są wyraźnie zdefiniowane w bieżącym środowisku. Zrozumienie, jak dostosować konfigurację ESLint, zapobiegnie tym fałszywie pozytywnym błędom i usprawni przepływ prac programistycznych.

W tym artykule przyjrzymy się, jak zmodyfikować konfigurację ESLint, aby umożliwić odniesienia do Element HTML, elementy niestandardowei testowanie funkcji takich jak apartament I test. Stosując te poprawki, będziesz mógł płynnie kodować komponenty internetowe, bez ciągłych przerw ze strony ESLint.

Rozwiązywanie błędów ESLint w projektach JavaScript przy użyciu komponentów sieciowych

Powyższe skrypty zaprojektowano z myślą o rozwiązaniu typowych problemów, z jakimi spotykają się programiści podczas tworzenia komponentów sieciowych przy użyciu zwykłego JavaScript, w szczególności błędów „HTMLElement nie jest zdefiniowany” i „customElements nie jest zdefiniowany” w ESLint. Podstawowy problem polega na tym, że ESLint traktuje je jako niezdefiniowane, ponieważ nie są zadeklarowane w bieżącym środowisku wykonawczym. Aby rozwiązać ten problem, dostosowaliśmy konfigurację ESLint tak, aby rozpoznawała globale specyficzne dla przeglądarki, takie jak Element HTML I elementy niestandardowe. Wiąże się to z dostosowaniem nie-undef regułę uniemożliwiającą ESLint oznaczanie tych globali jako niezdefiniowanych. Dodatkowo zadbaliśmy o to, aby frameworki testowe takie jak Mocha, które wykorzystują apartament I test, są uwzględnione w konfiguracji.

Skrypt dla HelloWorldComponent demonstruje typowy przypadek użycia elementów niestandardowych. Definiuje niestandardowy komponent sieciowy poprzez rozszerzenie Element HTML i określenie zestawu metod cyklu życia. Kluczową metodą, podłączonyOddzwonienie, jest wyzwalany, gdy komponent jest dodawany do DOM, co pozwala nam dynamicznie aktualizować zawartość elementu. Inną ważną metodą, atrybutZmienionoCallback, reaguje na zmiany w atrybutach komponentu. Ta metoda ma kluczowe znaczenie, aby komponent reagował na zmiany jego właściwości, takie jak atrybut „name”, który jest obserwowany przez komponent. The niestandardoweElementy.define Metoda rejestruje komponent w przeglądarce, łącząc plik tag do klasy komponentu HelloWorld.

Do testowania skrypt wykorzystuje platformę testową Open WC, aby upewnić się, że komponent sieciowy działa zgodnie z oczekiwaniami. The osprzęt Narzędzie tworzy instancję komponentu w kontrolowanym środowisku, symulując jego działanie w przeglądarce. Następnie używamy asercji z oczekiwać aby sprawdzić, czy komponent został pomyślnie utworzony i czy jego zawartość odpowiada oczekiwanym wynikom. Włączenie testów pomaga zapewnić niezawodność komponentu i wychwytuje wszelkie potencjalne problemy na wczesnym etapie procesu rozwoju. Ramy Mocha apartament I test Funkcje organizują przypadki testowe i ułatwiają izolowanie i diagnozowanie określonych funkcji.

Postępując zgodnie z dostarczonymi rozwiązaniami, programiści mogą uniknąć typowych problemów ESLint podczas pracy z interfejsami API przeglądarki i komponentami sieciowymi. Skrypty kładą również nacisk na najlepsze praktyki, takie jak kod modułowy i kompleksowe testowanie, które są niezbędne do utrzymania czystych, wydajnych i niezawodnych aplikacji JavaScript. Zapewnienie prawidłowej konfiguracji ESLint pozwala na płynniejszy rozwój, ponieważ redukuje niepotrzebne błędy, pozwalając skupić się na budowaniu solidnych funkcji bez blokowania się przez problemy z narzędziami. Ogólnie rzecz biorąc, te przykłady zapewniają kompletne i nadające się do ponownego użycia podejście do zarządzania komponentami sieciowymi ESLint i JavaScript.

/* eslint.config.js */
import eslint from "@eslint/js";
export default [
  { files: ["/*.js", "/*.cjs", "/*.mjs"], 
    rules: {
      ...eslint.configs.recommended.rules,
      "no-undef": ["error", { "typeof": true }] 
    } },
  { ignores: ["rollup.config.js", "web-test-runner.config.js"] } 
];
// This configuration tells ESLint to allow certain browser globals

/* eslint.config.js */
export default [
  { files: ["/*.js"], 
    env: { browser: true, es2021: true, mocha: true },
    globals: { HTMLElement: "readonly", customElements: "readonly" },
    rules: { "no-undef": "off" } },
  { ignores: ["rollup.config.js", "web-test-runner.config.js"] } 
];
// This configuration disables the 'no-undef' rule for test functions.

/* src/hello-world.component.js */
export class HelloWorldComponent extends HTMLElement {
  static get observedAttributes() { return ["name"]; }
  constructor() {
    super();
    this.name = "World";
  }
  connectedCallback() {
    this.textContent = `Hello ${this.name}!`;
  }
  attributeChangedCallback(attr, oldVal, newVal) {
    if (oldVal === newVal) return;
    switch (attr) {
      case "name":
        this.name = newVal;
        break;
      default:
        console.error("Unhandled attribute:", attr);
    }
  }
}
customElements.define("hello-world", HelloWorldComponent);
// Defines a 'hello-world' custom element with optimized error handling

/* src/hello-world.component.spec.js */
import { expect, fixture, html } from "@open-wc/testing";
suite("hello-world.component tests", () => {
  test("fixture instantiation", async () => {
    const el = await fixture(html`<hello-world></hello-world>`);
    expect(el).not.to.equal(null);
    expect(el.textContent).to.equal("Hello World!");
  });
});
// This test checks that the hello-world component is instantiated properly

Ulepszanie tworzenia komponentów sieciowych dzięki niestandardowej konfiguracji ESLint

Budując niestandardowe elementy w czystym JavaScript, programiści często napotykają problemy, takie jak flagowanie ESLint API specyficzne dla przeglądarki jako nieokreślony. Problemy te są szczególnie zauważalne podczas korzystania z funkcji takich jak elementy niestandardowe Lub Element HTML, które nie są rozpoznawane przez domyślną konfigurację ESLint. Chociaż te interfejsy API działają bezbłędnie w przeglądarce, ESLint wymaga dodatkowej konfiguracji, aby potwierdzić ich istnienie. Może to spowolnić proces programowania i sprawić, że Twój kod będzie wyglądał na pełen błędów, podczas gdy w rzeczywistości wszystko działa zgodnie z oczekiwaniami w środowisku wykonawczym.

Kolejną ważną kwestią jest testowanie. Wiele projektów JavaScript korzysta z frameworków takich jak Mocha lub Open WC, które wprowadzają funkcje globalne, takie jak apartament I test. Są one również oznaczane przez ESLint, chyba że jest skonfigurowany do ich rozpoznawania. Zamiast wyłączać nie-undef całkowicie, lepszą praktyką jest dostosowanie ESLint tak, aby zezwalał na globale związane z testami tylko tam, gdzie to konieczne, zapewniając w ten sposób, że reszta kodu pozostanie chroniona przed niezdefiniowanymi błędami zmiennych. Pomaga to w utrzymaniu czystych, wydajnych i niezawodnych baz kodu JavaScript, szczególnie w dużych projektach, w których niezbędne jest testowanie.

Dla programistów dostosowywanie konfiguracji ESLint nie polega tylko na rozwiązaniu bezpośrednich problemów. Chodzi o stworzenie skalowalne i nadające się do ponownego użycia konfigurację programistyczną, którą można łatwo rozszerzyć. Dzięki modułowym konfiguracjom ESLint możesz zdefiniować, które części projektu wymagają dostępu do globali przeglądarki, a które wymagają konfiguracji specyficznych dla testów. Ta modułowość zwiększa wydajność i bezpieczeństwo, zapewniając, że tylko niezbędne części projektu mają dostęp do określonych funkcji, zmniejszając ryzyko niezamierzonych błędów lub luk w zabezpieczeniach.