Błąd sekwencji PostgreSQL Upsert TypeScript: „Relacja „customers_sq” nie istnieje”

Zrozumienie błędu sekwencji PostgreSQL w Upsert

Praca z PostgreSQL i TypeScript, zwłaszcza podczas operacji wstawiania, może czasami prowadzić do nieoczekiwanych błędów sekwencji. Jednym z takich częstych błędów jest to, że baza danych nie rozpoznaje sekwencji, co prowadzi do komunikatów typu „relacja 'customers_sq' nie istnieje”. Ten błąd zwykle występuje, gdy w zapytaniach SQL występują nieprawidłowe odniesienia do sekwencji.

W tym artykule przyjrzymy się rzeczywistemu scenariuszowi, w którym programista napotyka ten problem podczas wykonywania aktualizacji. Omówimy działanie sekwencji w PostgreSQL i zidentyfikujemy typowe błędy podczas odwoływania się do nich, szczególnie w TypeScript.

Często błędy te powstają w wyniku nieprawidłowej składni lub zakresu schematu, szczególnie w przypadku sekwencji w różnych schematach baz danych lub przestrzeniach nazw. Debugowanie problemu wymaga szczególnej uwagi, w jaki sposób PostgreSQL oczekuje, że w zapytaniach będą odwoływać się do sekwencji.

Pod koniec tego przewodnika będziesz lepiej rozumieć, dlaczego pojawia się błąd „relacja nie istnieje” i jakie kroki możesz podjąć, aby go naprawić. Obejmuje to praktyczne wskazówki dotyczące rozwiązywania problemów z odniesieniami do sekwencji i upewniania się, że wstawki działają zgodnie z oczekiwaniami w PostgreSQL.

Rozkaz	Przykład użycia
NEXTVAL('sequence_name')	Ta funkcja PostgreSQL pobiera następną wartość z określonej sekwencji. Ma to kluczowe znaczenie przy generowaniu unikalnych identyfikatorów wierszy podczas wstawiania. Przykład: NEXTVAL('db.customers_sq') pobiera następną wartość z sekwencja w schemacie „db”.
ON CONFLICT ("column") DO UPDATE	Polecenie to, używane w operacjach upsert PostgreSQL, obsługuje przypadki, w których wstawienie spowodowałoby konflikt w unikalnej kolumnie. Zamiast kończyć się niepowodzeniem, aktualizuje wiersz powodujący konflikt. Przykład: ON CONFLICT („id”) UPDATE SET „name” = $1.
pg_sequences	Widok katalogu PostgreSQL, który dostarcza informacji o wszystkich sekwencjach w bazie danych. Służy do wysyłania zapytań o metadane dotyczące sekwencji, np. o ich istnienie w określonym schemacie. Przykład: SELECT * FROM pg_sequences WHERE nazwa_sekwencji = 'liczba_klientów';
pool.query()	Metoda z modułu węzła PostgreSQL , używany do wykonywania zapytań SQL. Skutecznie obsługuje połączenia z bazami danych, gromadząc je w celu ponownego użycia. Przykład: Pool.query(SAVE_CUSTOMER, [nazwa]) wykonuje wstawianie/aktualizację SQL dla klienta.
mockResolvedValueOnce()	Metoda Jest używana w testowaniu. Kpi z odpowiedzi funkcji, aby jednorazowo zwrócić określoną wartość. W tym przypadku symuluje pomyślne wykonanie zapytania do bazy danych. Przykład: basen.query.mockResolvedValueOnce({}).
mockRejectedValueOnce()	Ta funkcja Jest kpi z błędu zgłoszonego przez obietnicę, symulując nieudane zapytanie. Przykład: Pool.query.mockRejectedValueOnce(new Error('Nie znaleziono sekwencji')) replikuje błąd w przypadku braku sekwencji.
expect.toThrow()	Asercja Jest, która sprawdza, czy funkcja zgłasza określony błąd. Jest to niezbędne do testowania zachowania funkcji w przypadku wystąpienia błędu. Przykład: oczekiwanie(saveCustomer('John')).rejects.toThrow('Nie znaleziono sekwencji');.
schemaname	Kolumna w który wskazuje schemat, w którym zdefiniowano sekwencję. Pomaga rozróżnić sekwencje o tej samej nazwie, ale w różnych schematach. Przykład: SELECT * FROM pg_sequences WHERE nazwa_schematu = 'db';.

Jak radzić sobie z błędami sekwencji PostgreSQL w wstawkach

Skrypty podane we wcześniejszych przykładach mają na celu rozwiązanie typowego problemu, który pojawia się podczas odwoływania się do sekwencji w PostgreSQL, szczególnie podczas operacja w TypeScript. Operacja upsert wstawia nowe rekordy lub aktualizuje istniejące, dzięki czemu prawidłowe użycie sekwencji jest niezbędne do utrzymania unikalnych kluczy podstawowych. Kluczowy problem wynika tutaj z nieprawidłowego odniesienia do sekwencji, co prowadzi do błędu: „relacja”

Pierwszy skrypt rozwiązuje ten problem, zapewniając prawidłowe odniesienie do sekwencji ze świadomością schematu. Kiedy używamy , podajemy zarówno schemat („db”), jak i sekwencję („customers_sq”), upewniając się, że PostgreSQL szuka sekwencji we właściwym kontekście. Jeśli schemat zostanie pominięty lub nastąpi nieprawidłowe odwołanie, PostgreSQL może nie znaleźć sekwencji, co spowoduje błąd. To polecenie działa w obrębie a w TypeScript, zapewniając bezpieczne przekazanie danych wejściowych użytkownika do zapytania, aby zapobiec atakom polegającym na wstrzykiwaniu kodu SQL.

Dodatkowo zapewnione jest alternatywne rozwiązanie polegające na dynamicznym sprawdzaniu sekwencji. To podejście wysyła zapytanie do widoku katalogu PostgreSQL, , aby sprawdzić istnienie sekwencji przed próbą wstawienia lub aktualizacji rekordu. To nie tylko dodaje warstwę obsługi błędów, ale także zapewnia, że ​​skrypt jest elastyczny i solidny, zdolny do dostosowywania się do zmian w schemacie bazy danych. Dzięki dynamicznemu sprawdzaniu sekwencji system może wyświetlić bardziej informacyjny komunikat o błędzie w przypadku braku sekwencji lub nieprawidłowego odniesienia do niej, co usprawnia proces debugowania.

Wreszcie, testy jednostkowe są istotną częścią rozwiązania. The Zestaw testów służy do upewnienia się, że funkcja upsert zachowuje się zgodnie z oczekiwaniami. W testach obsługiwane są zarówno udane operacje, jak i przypadki błędów, takie jak brakujące sekwencje. W przypadkach testowych stosowane są metody takie jak I do symulacji reakcji bazy danych na zapytania. Sprawdzając, czy wykonywane są prawidłowe polecenia SQL i czy w przypadku braku sekwencji zgłaszane są błędy, przypadki testowe pomagają zapewnić niezawodność rozwiązania w różnych środowiskach.

// TypeScript - Upsert solution using parameterized query with correct sequence reference
import { Pool } from 'pg';
const pool = new Pool();
const SAVE_CUSTOMER = `
  INSERT INTO "db"."customers" ("id", "name")
  VALUES (NEXTVAL('db.customers_sq'), $1)
  ON CONFLICT ("id") DO UPDATE SET "name" = $1`;
async function saveCustomer(name: string) {
  try {
    await pool.query(SAVE_CUSTOMER, [name]);
    console.log('Customer saved successfully');
  } catch (error) {
    console.error('Error saving customer:', error.message);
  }
}

// TypeScript - Dynamic sequence referencing with schema awareness
import { Pool } from 'pg';
const pool = new Pool();
async function saveCustomer(name: string) {
  try {
    const checkSequence = `SELECT EXISTS (
      SELECT 1 FROM pg_sequences WHERE schemaname = 'db' AND sequencename = 'customers_sq');`;
    const sequenceExists = await pool.query(checkSequence);
    if (!sequenceExists.rows[0].exists) {
      throw new Error('Sequence not found');
    }
    const SAVE_CUSTOMER = `
      INSERT INTO "db"."customers" ("id", "name")
      VALUES (NEXTVAL('db.customers_sq'), $1)
      ON CONFLICT ("id") DO UPDATE SET "name" = $1`;
    await pool.query(SAVE_CUSTOMER, [name]);
    console.log('Customer saved successfully');
  } catch (error) {
    console.error('Error saving customer:', error.message);
  }
}

// Jest - Unit test for saveCustomer function
import { saveCustomer } from './saveCustomer';
import { pool } from 'pg';
jest.mock('pg');
describe('saveCustomer', () => {
  it('should insert new customer if no conflict', async () => {
    pool.query.mockResolvedValueOnce({});
    await saveCustomer('John Doe');
    expect(pool.query).toHaveBeenCalledWith(expect.any(String), ['John Doe']);
  });
  it('should throw error if sequence does not exist', async () => {
    pool.query.mockRejectedValueOnce(new Error('Sequence not found'));
    await expect(saveCustomer('John Doe')).rejects.toThrow('Sequence not found');
  });
});

Kluczowe czynniki stojące za błędami sekwencji PostgreSQL

Jednym z aspektów, który nie został wcześniej omówiony, jest sposób obsługi PostgreSQL jeśli chodzi o obiekty bazy danych, takie jak sekwencje. PostgreSQL domyślnie traktuje identyfikatory niecytowane jako małe litery. Oznacza to, że jeśli nazwa sekwencji została utworzona z wielkich liter, ale zawiera odwołanie bez cudzysłowów, PostgreSQL automatycznie wyszuka wersję zawierającą małe litery. Na przykład, jeśli sekwencja została utworzona jako „Customers_SQ”, ale jest oznaczona jako , może to prowadzić do błędu „relacja nie istnieje”. Używanie podwójnych cudzysłowów wokół nazwy sekwencji, np , gwarantuje, że PostgreSQL użyje dokładnie takiego przypadku, jak zdefiniowano.

Kolejnym istotnym aspektem jest widoczność schematu w PostgreSQL. Domyślnie PostgreSQL wyszukuje sekwencje w schemacie, który jest pierwszy w ścieżce wyszukiwania, chyba że schemat jest jawnie zdefiniowany. Jeśli sekwencja znajduje się w innym schemacie, odwoływanie się do niej bez określania schematu (np. ) może prowadzić do błędu „nie znaleziono sekwencji”. Aby uniknąć tego problemu, programiści muszą albo dostosować ścieżkę wyszukiwania, albo jawnie odwołać się do schematu, szczególnie w przypadku złożonych struktur baz danych z wieloma schematami.

Na koniec warto wspomnieć o bazie danych . Jeśli użytkownik nie ma niezbędnych uprawnień, aby uzyskać dostęp do sekwencji lub ją zmodyfikować, może napotkać błędy takie jak „relacja nie istnieje”. Nadanie odpowiednich uprawnień rolom wchodzącym w interakcję z sekwencją bazy danych gwarantuje, że będą one mogły pobrać następną wartość za pośrednictwem bez problemów. Jest to szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych ze ścisłą kontrolą dostępu i wieloma rolami wchodzącymi w interakcję z bazą danych.

1. Co oznacza błąd „relacja nie istnieje” w PostgreSQL?
2. Ten błąd zazwyczaj oznacza, że ​​PostgreSQL nie może znaleźć sekwencji lub tabeli, do której się odwołujesz, często z powodu nieprawidłowego nazewnictwa sekwencji, widoczności schematu lub uwzględniania wielkości liter.
3. Jak mogę rozwiązać problemy z rozróżnianiem wielkości liter w odniesieniach do sekwencji PostgreSQL?
4. Użyj podwójnych cudzysłowów wokół nazwy sekwencji, np aby upewnić się, że PostgreSQL używa właściwej wielkości liter, określonej podczas tworzenia.
5. Jaka jest rola schematów w błędach sekwencji?
6. Jeśli sekwencja nie znajduje się w schemacie domyślnym, musisz jawnie odwołać się do schematu w swoim poleceniu, np .
7. Jak sprawdzić, czy sekwencja istnieje w PostgreSQL?
8. Możesz zapytać tabeli w celu sprawdzenia istnienia sekwencji. Przykład:
9. Co powinienem zrobić, jeśli nie mam uprawnień dostępu do sekwencji?
10. Upewnij się, że rola użytkownika ma odpowiednie uprawnienia. Dostęp możesz przyznać za pomocą polecenia .

Aby rozwiązać ten błąd, „relacja „customers_sq” nie istnieje”, upewnij się, że odwołano się do prawidłowego schematu, a nazwa sekwencji jest zgodna z regułami PostgreSQL dotyczącymi rozróżniania wielkości liter. Dokładnie sprawdź uprawnienia sekwencji, aby uniknąć problemów z dostępem podczas operacji upsert.

Zawsze używaj ostrożnie i sprawdź, czy sekwencja istnieje w bazie danych PostgreSQL, wysyłając zapytanie do katalogu. Wykonanie tych kroków debugowania gwarantuje, że operacje na bazie danych będą działać sprawnie i wydajnie, bez błędów związanych z sekwencją.