TypeScript 'Herhangi' Tür Hatasını Düzeltmek için JavaScript'in Dinamik Dizi Anahtarlarını Kullanma

TypeScript Türü Sorunlarını Dinamik Anahtarlarla Ele Alma

TypeScript'te dinamik anahtarlarla çalışmak, özellikle karmaşık veri yapılarıyla uğraşırken hem güçlü hem de zorlayıcı olabilir. Bir diziye erişmek için `faults_${runningId}` gibi enterpolasyonlu bir anahtar kullanmaya çalıştığımızda, TypeScript genellikle "herhangi bir" tür hatası verir. 🚨

Bu sorun, TypeScript'in dinamik anahtar biçimini bir arabirimin belirtilen yapısına göre doğrulayamaması nedeniyle oluşur. Örneğin, —'faults_1', 'faults_2' vb. gibi anahtarlara sahip olan — verilere erişim için dinamik olarak bir anahtar oluşturmak TypeScript'in tür kısıtlamalarının izini kaybetmesine neden olur.

Geliştiriciler, değerlere veya dizinlere dayalı olarak oluşturulanlar gibi dinamik olarak adlandırılmış özelliklerle çalışırken sıklıkla bununla karşılaşırlar. Keyof HeatsTable'ı kullanmak bir düzeltme gibi görünebilir, ancak kodun başka yerlerinde istenmeyen tür çakışmaları gibi başka sorunlara da yol açabilir. 😅

Bu makalede, bu hatayı etkili bir şekilde ele almanıza yardımcı olacak ve kodunuzun hem tür açısından güvenli hem de işlevsel kalmasını sağlayacak çözümleri araştıracağız. Bu sinir bozucu TypeScript hatalarından kaçınmanıza yardımcı olacak pratik örneklere ve çözümlere bakalım!

Emretmek	Kullanım Açıklaması
as keyof HeatsTable	Dinamik olarak oluşturulan anahtarın HeatsTable arayüzünün geçerli bir anahtarı olarak değerlendirilmesi gerektiğine dair TypeScript iddiasını belirtir ve "herhangi bir" tür hatasından kaçınırken tür açısından güvenli erişim sağlar.
[key in FaultKeys]	TypeScript'te eşlenen bir tür tanımlar, FaultKeys'teki belirli anahtar adları üzerinde yinelenir ve her birine bir dize[] türü atar. Bu, HeatsTable'daki her hata anahtarının tanımlanan tür yapısına uygun olmasını sağlar.
Array.isArray()	Nesnedeki belirli bir dinamik anahtar değerinin dizi türünde olup olmadığını kontrol ederek özelliklerin koşullu olarak işlenmesine olanak tanır ve dinamik verilere erişirken beklenmeyen tür sorunlarını önler.
describe()	HeatTable için ilgili testleri gruplayan bir Jest test işlevi. Dinamik anahtar erişim işlevselliğine yönelik testleri tek bir açıklama altında toplayarak kodun okunabilirliğini ve organizasyonunu geliştirir.
test()	GetFaultsValue ve getSafeFault gibi belirli işlevlerin farklı dinamik anahtarlarla beklendiği gibi çalıştığını doğrulamak için ayrı Jest test senaryolarını tanımlar.
toEqual()	Gerçek çıktının beklenen sonuçla eşleşip eşleşmediğini kontrol etmek için Jest iddialarında kullanılır. Bu komut, her test senaryosunda nesne yapısındaki dinamik anahtar erişimini karşılaştırmaya özeldir.
expect()	Bir iddiayı tanımlayan ve dinamik anahtarlara erişirken işlevlerin beklenen değerleri veya türleri döndürmesini sağlayan bir Jest işlevi. Dinamik erişimin tutarlı bir şekilde çalıştığını doğrulamak için gereklidir.
undefined	HeatsTable'da geçersiz veya aralık dışı bir dinamik anahtara erişildiğinde dönüş değerini temsil eder. Bu, belirli anahtarların mevcut olmadığı durumlarda beklenen bir sonuçtur ve güvenli hata işlemenin doğrulanmasına yardımcı olur.
throw	Desteklenmeyen bir anahtar veya tür TypeScript'teki bir işleve aktarıldığında hata sinyali verir. Bu komut, dinamik anahtarları işleyen işlevler için geçerli girişlerin uygulanmasında çok önemlidir.

Tutarlı Tip Güvenliği için Dinamik Anahtarları TypeScript ile Yönetme

Dinamik anahtarlarla özelliklere erişirken TypeScript "herhangi bir" tür hatasını çözmek için, ilk komut dosyası, dinamik anahtar için belirli bir türü tanımlamak üzere TypeScript'in keyof iddiasını kullanır. Burada fonksiyon, arıza_${runningId} gibi enterpolasyonlu bir anahtar alır ve bunu, arıza verilerini bilgisayardan almak için kullanır. nesne. TypeScript dinamik anahtarlar konusunda katı olabileceğinden, anahtarı HeatsTable'ın anahtarı olarak belirledik. Bu yaklaşım, TypeScript'in dinamik anahtarı HeatTable'ın geçerli bir üyesi olarak ele almasına ve "herhangi bir" tür hatasını önlemesine olanak tanır. Bu model, dinamik anahtarın her zaman hatalar_1, hatalar_2 vb. gibi belirli bir formata uyacağını ve kodunuzu okunabilir ve veri yapısını tutarlı tutacağını biliyorsanız iyi çalışır. Bu çözüm, anahtar adlarınızın farklı modüllerdeki hata türlerinin günlüğe kaydedilmesi gibi öngörülebilir kalıpları takip ettiği durumlar için mükemmeldir 📝.

İkinci çözüm TypeScript'i kullanarak daha esnek bir yaklaşım benimsiyor , [key: string], herhangi bir dize tabanlı anahtarla özelliklere erişime izin verir. Bu, dinamik anahtarın önceden tanımlanmış bir kalıpla tam olarak eşleşmese bile kabul edileceği ve katı tür hatalarından kaçınılacağı anlamına gelir. Fonksiyonun içinde Array.isArray(), dinamik anahtarla erişilen verinin bir dizi olup olmadığını kontrol ederek, alınan veriler üzerinde daha fazla kontrol sağlar. Bu kontrol, beklenmeyen veri türlerinin çalışma zamanı hatalarına neden olmasını önler. Dizine alınmış bir imzanın kullanılması, derleme zamanında anahtar adlarının bilinmeyebileceği kullanıcı girişleri veya API yanıtları gibi dinamik veri kümeleriyle çalışırken özellikle yararlı olabilir. Bu yöntem, daha fazla esneklik için bazı katı yazımları değiştirir; öngörülemeyen veri kaynaklarıyla uğraşıyorsanız veya karmaşık sistemleri hızlı bir şekilde prototipliyorsanız idealdir!

Üçüncü çözüm, dinamik anahtarlar için daha sıkı bir yapı oluşturmak amacıyla TypeScript'in yardımcı program türlerini ve eşlenen türlerini kullanır. HeatsTable'daki tüm olası hata anahtarlarını açıkça listeleyen bir birleşim türü olan FaultKeys'i tanımlayarak başlıyoruz. Komut dosyası daha sonra bu anahtarları arayüzdeki dize dizileriyle eşleştirir; bu, yalnızca katı tür güvenliği sağlamakla kalmaz, aynı zamanda derleme zamanında kazara yazım hatalarını veya geçersiz anahtar erişimini de önler. Bu yaklaşım, arıza_1 aracılığıyla arıza_4'e erişen fonksiyonların yalnızca bu aralıktaki geçerli sayıları alabilmesini sağlar. Geliştiriciler, kabul edilebilir anahtarları eşlenen türlerle sınırlayarak, özellikle hata ayıklama ve bakım için tür tutarlılığının kritik olduğu daha büyük projelerde uç durum hatalarını önleyebilir. Eşlenen türler, veri bütünlüğünün çok önemli olduğu kurumsal düzeydeki uygulamalarda veya kod tabanlarında özellikle etkilidir 🔒.

Her çözüm, Jest kullanılarak işlevlerin çeşitli koşullar altında doğru şekilde performans gösterdiğini doğrulayan bir birim testleri paketiyle tamamlanır. Jest'in tanımlama ve test yöntemleriyle kurulan bu testler, dinamik anahtar fonksiyonlarının dönüş değerlerini doğrulayarak değerlerin doğru şekilde alınmasını veya veriler mevcut olmadığında hataların ele alınmasını sağlar. Testler ayrıca iddia için wait ve toEqual öğelerini kullanarak çıktıların beklenen sonuçlarla eşleştiğinden emin olur. TypeScript'te bu tür testler, özellikle dinamik anahtar değerlerle uğraşırken sorunları erken yakalamak açısından çok önemlidir. Birim testlerinin kullanılması, girdi değişikliklerinden bağımsız olarak her işlevin amaçlandığı gibi davrandığına dair güven sağlar ve tüm kod tabanını daha sağlam ve güvenilir hale getirir. Bu yaklaşım, en iyi uygulamaları göstermektedir. , proaktif hata yönetimini ve güvenilir, tür açısından güvenli kodu teşvik eder!

interface HeatsTable {
  heat_id: string;
  start: number;
  faults_1: string[];
  faults_2: string[];
  faults_3: string[];
  faults_4: string[];
}

function getFaultsValue(heatData: HeatsTable, runningId: number): string[] {
  const key = `faults_${runningId}` as keyof HeatsTable;
  return heatData[key] || [];
}

// Usage Example
const heatData: HeatsTable = {
  heat_id: "uuid-value",
  start: 10,
  faults_1: ["error1"],
  faults_2: ["error2"],
  faults_3: ["error3"],
  faults_4: ["error4"],
};
const faultValue = getFaultsValue(heatData, 2); // returns ["error2"]

interface HeatsTable {
  heat_id: string;
  start: number;
  [key: string]: any; // Index signature for dynamic access
}

const heatData: HeatsTable = {
  heat_id: "uuid-value",
  start: 10,
  faults_1: ["error1"],
  faults_2: ["error2"],
  faults_3: ["error3"],
  faults_4: ["error4"],
};

function getFault(heatData: HeatsTable, runningId: number): string[] | undefined {
  const key = `faults_${runningId}`;
  return Array.isArray(heatData[key]) ? heatData[key] : undefined;
}

// Testing the function
console.log(getFault(heatData, 1)); // Outputs: ["error1"]
console.log(getFault(heatData, 5)); // Outputs: undefined

type FaultKeys = "faults_1" | "faults_2" | "faults_3" | "faults_4";

interface HeatsTable {
  heat_id: string;
  start: number;
  [key in FaultKeys]: string[];
}

function getSafeFault(heatData: HeatsTable, runningId: 1 | 2 | 3 | 4): string[] {
  const key = `faults_${runningId}` as FaultKeys;
  return heatData[key];
}

// Testing Example
const heatData: HeatsTable = {
  heat_id: "uuid-value",
  start: 10,
  faults_1: ["error1"],
  faults_2: ["error2"],
  faults_3: ["error3"],
  faults_4: ["error4"],
};

console.log(getSafeFault(heatData, 3)); // Outputs: ["error3"]

import { getFaultsValue, getFault, getSafeFault } from "./heatDataFunctions";

describe("HeatsTable dynamic key access", () => {
  const heatData = {
    heat_id: "uuid-value",
    start: 10,
    faults_1: ["error1"],
    faults_2: ["error2"],
    faults_3: ["error3"],
    faults_4: ["error4"],
  };

  test("getFaultsValue retrieves correct fault by runningId", () => {
    expect(getFaultsValue(heatData, 1)).toEqual(["error1"]);
  });

  test("getFault returns undefined for non-existent key", () => {
    expect(getFault(heatData, 5)).toBeUndefined();
  });

  test("getSafeFault throws error for out-of-range keys", () => {
    expect(() => getSafeFault(heatData, 5 as any)).toThrow();
  });
});

TypeScript'te Type-Safe Dinamik Anahtar Erişimini Keşfetmek

TypeScript'te dinamik verilerle çalışırken, dinamik olarak oluşturulan anahtarlarla tür güvenliğini yönetmek sık karşılaşılan bir zorluktur. Genellikle şöyle bir TypeScript arayüzü Yapılandırılmış verileri temsil edecek şekilde oluşturulur ve her özelliğin tanımlanmış bir türe sahip olmasını sağlar. Ancak, dinamik anahtarlarla özelliklere erişirken (örneğin ), TypeScript dinamik anahtarın mevcut olup olmadığını doğrulayamıyor derleme zamanında. Bu, özellikle aşağıdaki gibi özelliklerin olduğu senaryolarda problemlidir. faults_1 veya koşullu olarak erişilir. Çalışan anahtar arayüzde açıkça belirtilmemişse TypeScript, mevcut olmayan özelliklere eriştiğimizde oluşabilecek olası çalışma zamanı hatalarını önlemek için "herhangi bir" tür hatası oluşturur.

TypeScript, dinamik anahtarlarla ilgilenen geliştiriciler için dizine alınmış imzalar, tür iddiaları ve eşlenmiş türler gibi çeşitli çözümler sunar. Dizine alınmış bir imza, çok çeşitli anahtar türlerine izin verebilir ve bu anahtar türlerini kullanmamıza olanak tanır. hataları atlamak için. Ancak bu yaklaşım, büyük ölçekli projelerde risk oluşturabilecek tür katılığını azaltır. Alternatif olarak, kullanarak iddialar, dinamik anahtarın arayüzün geçerli bir anahtarı olduğunu ileri sürerek belirli özelliklere erişimi sınırlandırır. . Bu yaklaşım, anahtar kalıpları tahmin edilebilirse işe yarar ve anahtar adlarının önceden bilindiği daha küçük veri yapılarında tür güvenliğinin korunmasına yardımcı olur.

Belirli özellikler için birleşim türü oluşturmak gibi yardımcı program türlerinin kullanılması, karmaşık uygulamalarda dinamik anahtarların yönetilmesi için daha sağlam bir yol sunar. Örneğin, bir tanımlama birlik türü olarak ve bunun içinde haritalandırılması arayüz hata önlemeyi geliştirir. Bu yaklaşım, yalnızca sınırlı sayıda dinamik anahtara izin verilen durumlar için uygundur ve böylece beklenmeyen çalışma zamanı hatalarını azaltır. Bu TypeScript özelliklerinden yararlanmak, geliştiricilerin dinamik anahtarlarla bile tür açısından güvenli uygulamalar oluşturmasına olanak tanır, özellikle güçlü yazmanın çok önemli olduğu büyük ölçekli veya üretim düzeyindeki uygulamalar için esneklik sağlar ve hatasız kod sağlar. 😃

TypeScript'te dinamik anahtarlarla çalışmak, esneklik ile tür güvenliği arasında bir denge gerektirir. İndekslenmiş imzalar, iddialar ve yardımcı program türleri, özellikle büyük projelerde güvenilir seçenekler sağlayabilir. Her yöntem, anahtarlara ne kadar sıkı veya esnek bir şekilde erişmeniz gerektiğine bağlı olarak bir çözüm sunar.

Verilere dinamik olarak erişmesi gereken kod için bu yöntemler, veri yapılarını sağlam tutarken "her türlü" sorundan kaçınmaya yardımcı olur. Bu işlevlerin kapsamlı bir şekilde test edilmesi aynı zamanda güvenliği ve güvenilirliği de artırarak geliştiricilerin uygulamaları daha güvenli ve verimli bir şekilde ölçeklendirmesine olanak tanır. 🎉